Sznuk Tadeusz

Tadeusz Maria Sznuk w latach 1959–1964 pracował jako lektor i reporter Rozgłośni Harcerskiej. Od 1969 związany z Polskim Radiem jako lektor i dziennikarz – najpierw w Programie 3 (gdzie prowadził m.in. audycję MiniMax), a od 1973 w Programie 1. Razem z Andrzejem Matulem, Mieczysławem Marciniakiem i Piotrem Sadowskim tworzył w 1973 audycję Sygnały dnia w Programie 1. Popularność przyniosła mu audycja Lato z Radiem (pierwszy raz na antenie 1 lipca 1971). W 1975 roku współpracował z WFDiF, czytając felietony do Polskiej Kroniki Filmowej.

"Wbrew pozorom Tadeusz nie był w Lecie z Radiem od samego początku. Do Jedynki trafił w 1973 r., by prowadzić poranne Sygnały Dnia, a ponieważ był doskonałym dziennikarzem i miał niezwykły, czarujący wszystkie panie radiowy głos, bardzo szybko szef obu pasm Aleksander Tarnawski zdecydował, że Sznuk przejdzie do Lata z Radiem. Był tak dobry, że chyba na zawsze zostanie największym symbolem naszej audycji.
Do Tadeusza przychodziło rekordowo dużo listów. Z opowieści kolegów wiem, że starał się czytać prawie wszystkie, choć czasami ocierało się to o granice fizycznej wytrzymałości. Bo gdy listów jest kilkadziesiąt dziennie, można jeszcze jakoś nad tym zapanować. Gdy w grę wchodzą tysiące przesyłek (również paczek z najdziwniejszymi prezentami), to takich szans już nie ma. Tadeusz wybierał najciekawsze i przynosił je do studia.
/.../ Wtajemniczeni mówią, że spora część tamtej dawnej korespondencji zawierała… propozycje matrymonialne. W Sznuku kochała się statystycznie co dziesiąta Polka i paniom nie przeszkadzał fakt, że obiekt ich westchnień był od dawna zajęty. Tadeusz z klasą, ale zdecydowanie odmawiał, choć redakcyjni koledzy patrzyli na niego z niekłamaną zazdrością" - napisał Roman Czejarek w książce "Kochane Lato z Radiem".

W latach 70 był jednym z prezenterów (obok Bożeny Walter, Edwarda Mikołajczyka i Tomasza Hopfera) programu Studio 2 w TVP. W każdą niedzielę można było go usłyszeć w Muzykalnym detektywie, gdzie do muzyki rockowej czytał krótkie kryminały. Prowadził także koncerty Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Od 1994 prowadzi teleturniej Jeden z dziesięciu emitowany najpierw w TVP2, a od 2018 w TVP1 (to najdłużej emitowany teleturniej w polskiej telewizji). Powiedział o programie: "Ten wspaniały teleturniej oprócz licznych zalet ma pewną wadę. Tylko jeden gracz wygrywa, a dziewięciu musi odpaść. Gdyby to ode mnie zależało, stworzyłbym teleturniej Dziesięciu z dziesięciu i… uniknęlibyśmy tej przykrości". 

Jest lektorem wielu filmów dokumentalnych, czytuje również audiobooki. Został uhonorowany nagrodami Złoty Mikrofon (1988), Mistrz Mikrofonu (1994) oraz Diamentowy Mikrofon (2005), a w 2002 roku otrzymał tytuł Mistrza Mowy Polskiej. Na pytanie, dlaczego tak wielu pracowników radia zostaje wyróżnionych tym tytułem, odpowiedział: "Radio – w czasach, kiedy było jedynym medium mówionym – stało się strażnikiem polskiej mowy. Był zresztą pan, którego zadaniem było nad tym czuwać. Podam taki przykład. Kiedy zaczynałem pracę, nie odmieniałem słów "radio" i "studio". Ten pan, ilekroć mnie widział, wołał: - Panie Tadeuszu, czy pan już wrócił z kino? Po kilku takich powitaniach zacząłem odmieniać".

Prywatnie pasjonuje się lotnictwem, jest licencjonowanym pilotem samolotów i śmigłowców. Prowadzi i komentuje imprezy lotnicze (m.in. Air Show w Radomiu, Piknik Lotniczy w Płocku, Mazury AirShow w Giżycku). Publikował w czasopiśmie Skrzydlata Polska.

(źródło: Wirtualna Polska, Wikipedia, TeleTydzień, Filmweb, Roman Czejarek - Kochane Lato z Radiem)