Absolwenci Wydziałów Aktorskich mówią #MeToo

Świadectw przybywa, a według opisów byłych studentów traumatyzujące metody nauczania dotyczą wielu szkół. Na Facebooku powstała nawet strona Spod dywanu polskiego teatru, swoista kronika ruchu #metoo. Jej wizytówka głosi: "Ciężko zgłaszać władzom problemy, kiedy to władze są problemem".

- Do całej gamy fizycznych popychanek przede wszystkim należałoby powiedzieć o komentarzach, będących formą przemocy psychicznej, które wbrew pozorom nie tyczyły się naszej pracy aktorskiej, ale nas samych. Np. komentarze dotyczące wagi, wyglądu zewnętrznego, sposobu poruszania się. Wykorzystywanie przeciwko nam osobistych, trudnych a często także traumatycznych przeżyć było na porządku dziennym. /.../ Nadawano nam pseudonimy jak np. ”susząca zęby po ostatnim kliencie”, „betoniara o głosie koloru sraczki”, „leniwa p**da”, oceniano osoby po znaku zodiaku i ascendencie. /.../ Przez cały ten czas traktowaliśmy ten sposób nauczania jako METODĘ, z którą musimy się zmierzyć, chcąc wejść na tak trudny i wymagający rynek pracy, choć wielokrotnie słyszeliśmy, że PO TEJ SZKOLE nigdy nawet nie otrzemy się o aktorstwo.

/.../ Zwracamy uwagę na problem, który odbił się szerokim echem wsród naszego grona, zniechęcając niektórych do pracy w zawodzie, zmuszając niejednokrotnie do terapii psychologicznej bądź psychiatrycznej. Nie powinniśmy się bać uczestniczyć w zajęciach w szkole aktorskiej, powinny być one rozwojowe, dając nam przyjemność z pogłębiania wiedzy o zawodzie - piszą na stronie absolwenci aktorstwa Warszawskiej Szkoły Filmowej rocznik 2019.

Adrian Perdjon (materiały własne - fot. C. Żukowski)

Adrian Perdjon, który w 2006 ukończył Wydział Aktorski PWST w Krakowie, napisał dziś na Facebooku: "Prywatne przytyki, obgadywanie za plecami, nastawianie kolegów z roku przeciwko mnie i uwagi odnośnie talentu to była codzienność. Czułem się nikim. Wpadłem w głęboką depresję. Dziś dopiero w trakcie terapii odkrywam, że to była depresja i metodą obrony była ucieczka przed tą szkołą w SEN. Po prostu wyłączałem mózg i zasypiałem na zajęciach. To tylko pogłębiało kryzys i konflikty z kolegami.
/.../ Bierze mnie pusty i smutny... nie śmiech... jęk żalu nad studentami! Ja poradziłem sobie z depresją i niską samooceną, którą zafundowali mi ci ludzie, a dziś robię w dziedzinie aktorstwa rzeczy o których oni nie mają bladego pojęcia! Mam za sobą rolę aktora animacji motion capture w grach Wiedźmin 1 i 2 (w 2 zagrałem prawie wszystkie męskie postacie występujące w CutScenach i kilka kobiecych), gra The Vanishing of Ethan Carter - gdzie zagrałem wszystkie postacie - dostała 2 nagrody BAFTA, This War of Mine nagrodził Time Magazine, a studio animacji postaci Bones Studio, które otworzyłem w 2013 roku, jest największym tego typu obiektem w tej części Europy.
Mam z czego być dumny! Mam dziś dzięki terapii spory dystans do wydarzeń sprzed lat i nie wspominałbym o nich bez Waszej odwagi! Dziękuję, że macie odwagę mówić głośno o patologii na Straszewskiego! Mam nadzieję, że cała nagłośniona sprawa doprowadzi do reformy w tych uczelniach."

Anna Paliga (fot. materiały prasowe "Nasze Czytanie")

Przypomnijmy, że w połowie marca jako pierwsza głos zabrała absolwentka Szkoły Filmowej w Łodzi Anna Paliga (która posiada wizytówkę w naszym dziale "Próba mikrofonu"). Po jej liście ruszyła lawina.

- Relacja zawierała szczegółowy opis przemocowych zachowań wykładowców i wykładowczyń naszej Uczelni, do których dochodziło, gdy Anna Paliga studiowała na Wydziale Aktorskim. Lista przykładów zawiera opis sytuacji agresywnych, poniżających, zastraszających i uwłaczających godności studentów. Absolwentka podzieliła się strachem, brakiem poczucia bezpieczeństwa, osamotnieniem w zgłaszaniu zaistniałych sytuacji odczuwanymi przez Studentów i Studentki - napisała w oficjalnym oświadczeniu dr hab. Milenia Fiedler, Rektorka Szkoły Filmowej w Łodzi.

Łódzka uczelnia zapewnia, że podjęła zdecydowane działania. - Będziemy Państwa informować o przebiegu prac szkolnej Komisji Antymobbingowej i Antydyskryminacyjnej. Na koniec chciałabym wyrazić współczucie wobec wszystkich Studentek i Studentów, którzy kiedykolwiek doznali krzywdy i zostali z nią sami. /.../ Przepraszamy i prosimy Was o zaufanie i wsparcie w procesie wypracowania lepszego świata" - apeluje Rektorka.

www.filmschool.lodz.pl/news

Annę Paligę wsparł m.in. Maciej Stuhr, który studiował zarówno w Łodzi, jak i w Warszawie. Na swoim Facebooku sprzeciwił się postępowaniu - jak to nazwał - "pseudo-pedagogów".

Tymczasem sytuacja rozwija się żywiołowo. Podobnie, jak dyskusja towarzysząca relacjom na stronie "Spod dywanu polskiego teatru". Pojawiają się bowiem również głosy tłumaczące metody wykładowców.

- Trzeba jednak pamiętać, że w naszym fachu pracujemy na emocjach, szukamy środków wyrazu czasami bardzo ostrych czy wręcz ekstremalnych. To ryzyko tej pracy a często wysoka cena, która trzeba zapłacić za uprawianie tego zawodu - wyjaśnia Tadeusz Chudecki.

- Jeden z naszych ulubionych frazesów, czyli „cena tego zawodu”. Czy ma Pan na myśli psychoterapie, zespoły stresu pourazowego, zatracenie poczucia własnej wartości czy rezygnację z zawodu? /.../ Znoszenie wyżywania się na studentach/tkach, a później aktorach/kach przez niezrównoważonych reżyserów/ki, molestowanie seksualne, znęcanie się psychiczne i (na szczęście już mocno podważana) nietykalność oprawców ze względu na pozycję w hierarchii – to jest cena tego zawodu? - ripostują twórcy strony.

- Bardzo dobrze, że to się wszystko zaczyna zmieniać. Trzeba tak pracować, żeby nikt ci potem nic nie mógł zarzucić. Są przecież ludzie, którzy pracują etycznie i szanują swoich współpracowników. Wszystkie tłumaczenia, że "to się działo w procesie twórczym", są po prostu idiotyczne - komentuje reżyser teatralny Michał Zdunik w wywiadzie dla Gazeta.pl Kultura.

oprac. PolscyLektorzy.pl