Borowski Tadeusz

Tadeusz Borowski zadebiutował na scenie Teatru Narodowego jako dworzanin w komedii Aleksandra Fredry "Zemsta" (1962). Występował kolejno w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1963-66), Teatrze Narodowym w Warszawie (1966-69 i 1970-72) i w Teatrze im. Osterwy w Lublinie (1969-70). Od roku 1972 aktor Teatru Ateneum w Warszawie. Od 1966 występował również w Teatrze Telewizji.

- Z każdym wiążą się raczej przyjemne wspomnienia. Nie chodzi też o sam teatr jako instytucję czy miejsce pracy, ale przede wszystkim o ludzi, z którymi miałem przyjemność współpracować. Z dużym sentymentem wspominam pracę z Kazimierzem Dejmkiem. /.../ Muszę przyznać, że jeśli chodzi o moją pracę zawodową, to jestem zadowolony. Nie było szczególnie trudnych chwil, które mogłyby zaważyć na mojej przyszłości - podsumował po latach.

Przed kamerą zadebiutował w filmie "Banda" w reż. Zbigniewa Kuźmińskiego (1964). W latach 70 dał się poznać szerszej publiczności, grając w legendarnych już filmach "Zaraza" (1971), "Ogłoszenie matrymonialne" (1972) czy "Gdzie woda czysta i trawa zielona" (1977).
Nieco młodsza widownia zna aktora głównie z produkcji serialowych, m.in.: "Dom", "M jak miłość", "Barwy szczęścia", "Aż po sufit!", "Lekarze" czy filmów fabularnych "Chopin. Pragnienie miłości" i "Bez litości".

- Aktor musi mieć w sobie wrażliwość i wyobraźnię. I jeszcze grubą skórę, bo to zawód dla ludzi o wrażliwości kolibra, ale skórze grubości słonia - powiedział w wywiadzie dla Gazety Olsztyńskiej.

Jego głos jako aktora dubbingowego można było usłyszeć m.in. w filmach: "101 dalmatyńczyków" (1997), "Lassie" (2006), "Piękna i Bestia" (2017), "Piraci z Karaibów: Zemsta Salazara" (2017), a także w filmach animowanych: "Król Lew" (1994), "Dragon Ball Z: Atak smoka" (2002). Jego najbardziej rozpoznawalną rolą głosową jest ptak Zazu z filmów i seriali "Król Lew".

Był lektorem w filmach dokumentalnych, m.in. „Widzę Ciebie Warszawo sprzed laty...” (2000), "Ułani, ułani..." (1998), "Czy musieli zginąć" (1997), "Pierwszy ułan Drugiej Rzeczypospolitej" (1994), "Tadeusz Komorowski "Bór” (1994), "Powrót Paderewskiego" (1991).

Był także narratorem w serialach animowanych (m.in. "Aladyn", "Nowe Przygody Kubusia Puchatka", "Inspektor Gadżet", "Smerfy" oraz produkcje o Myszce Miki i Kaczorze Donaldzie).

Na przestrzeni blisko półwiecza współpracy z Teatrem Polskiego Radia - od wczesnych lat 60 do stycznia 2020 - wykreował ponad czterysta ról w słuchowiskach.

W 1977 otrzymał Nagrodę Państwową RFSRR za rolę Eugeniusza Truszczyńskiego w filmie "Zapamiętaj imię swoje" (1974). Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1978), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1988) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003).

4 marca 2022 smutną informację o śmierci artysty przekazał Teatr Ateneum. - Nie żyje Tadeusz Borowski, aktor Teatru Ateneum nieprzerwanie od 1972 roku. Trudno w to uwierzyć… W aktorstwie był prawdziwym zawodowcem. Stworzył, tylko na scenie Ateneum, blisko 60 ról. Wielką Jego pasją był sport, szczególnie tenis, w którym osiągnął mistrzostwo. – To ludzie robią teatr – mówił.

(źródło: filmpolski.pl, encyklopediateatru.pl, sfp.org.pl, wikipedia.org, "To jest rzeźnia, a nie szkółka" - Mateusz Przyborowski, Gazeta Olsztyńska nr 248/2016, teatrateneum.pl, polski-dubbing.fandom.com, poinformowani.pl, facebook.com)